woestijn deel 3: ALLE AVONTUREN OP EEN RIJ

Liesbeth de verpleegster vond ik uiterst aardig en sociaal en snapte heel goed dat ik hun allemaal maar saaie oude taarten vond ;p

kortom we hebben ook heel veel gelachen samen,. ik mocht deze 3 dames(de gids was ook hun leeftijd ong) best een beetje plagen af en toe en omgekeerd gebeurde het ook, want ik had en nogal ondermijnende niknaam gekregen van de bedoeinen wat zij nogal grappig vonden. Ik heette vanaf dag 1 voor hen dus ... kleine maan.. wat eigenlijk een vet awesome indiaan achtige naam is. dus ik was blij.
helene heette : eeuwige lach en Liesbeth heette Dageraad En Angie (de gids) Heet Shisa wat een geneeskrachtig plantje is.

Kortom omgedoopt in onze bedoeiine levens en bedoeiine namen, voelde ik me al snel echt op avontuur.

Ik weet niet of ik me echt gelijk thuis voelde daar, want ik mistte gekgenoeg het lawaai van de stad en de vele mensen. Wat resulteerde in dat ik nogal veel kletste. Maar met de dagen werd ook ik steeds meer zen. Vooral het opstaan met het eerste ochtendlicht vond ik GEWELDIG. heel verslavend en nu nog moet ik afkicken. Ik ben al 2 dagen thuis en ik wordt rond 7 uur wakker ;p.

Het slapen gebeurde ook heel vroeg. wat fijn was want het werd dan ook met het donker , gelijk erg koud.

Nu dus ff een paar kleine avontuurtjes:

Op dag 1: niks bijzonders. mijn hoogte punt was een kuil mogen graven om in te plassen en je wc papiertje met een aansteker mogen verbranden (natuurbehoud heet dat hier ;p wc papier vergaat namelijk niet echt. de andere optie was een steen gebruiken en dat leek me nogal hard en gevaarlijk zonder oefening ;p plus beetje vies). Oja en ik was heel trots op de paar struikstekels die ik in mn voet had gekregen en een zwarte dikke tor die ik had gevonden. Vanaf die dag heb ik meer opgepast bij het lopen :P.
En Oja toen ik me ene stukje verwijderde van de groep en de stilte opzocht kreeg ik een mozes momentje>>.de stem! DE STEM :p Ik denk dat ik mn eigen gedahcten gewoon iets harde hoorde galmen in al die stilte. maar het lijkt toch op een magische ervaring.. die je aan vele verhalen doet denken.. DE STEM :p, vond ik dus best cool. en wat hij zei.. is... prive XD haha dan moet je zelf maar naar de woestijn gaan hoor. sávonds in de nacht was hij er ook weer. maar ja ik zat mezelf toen ook een beetje uit te freacken want het was echt erugjes stil daar. Sochtend word ik vol speelse honden liefde wakker gemaakt door een witte honden snuit. en ik mag helpen met broodbakken :D mijn liefde voor honden groeide daar met kilometers per dag :D. Je moet weten, ik heb Nooit echt goed geband met honden voorheen. maar ook nooit echt geprobeerd.

dag 2 en 3: mooie plekken. beetje elkaar leren kennen. 3 hondjes in totaal zijn trouwens ook mee. 2 waren seks aan het uitproberen. maar het waren 2 pubertjes dus het bleef bij enkel proberen (blaming hun knulligheid ;p) de rest van de week was het dus honden gefooz om ons heen. Het bleek een nogal amusante tv zender die steeds langskwam tijdens het eten. gespreks onderwerp van de dag ook vaak. met veel; ielll !!en jakkes .. en nu ff niet.. -gemompel. ^^

Op het heetst van de dag leek het iedereen een goed idee om een berg en een kloof te beklimmen. je snapt het al: ik niet. (zzzzzz dutjes tijd in mijn werled)maar tja geen spijt van gehad. want het zand daar had wel 7 verschillende kleuren. :D

dag 4: naast een lange kamelen tocht, waarbij 1 van mn slippers brak heb ik in de middag gespendeerd met: vuurstenen verzamelen en creatieve buitenkunstachtige kunstcollages maken met zwerven afval.Dikke pret dus! zoals roestige blikjes en draden en oude sandalen. tegen een achtergrondje van geel zandsteen. stillevens op de camera vastgelegd en daarna weer verder getrokken

slipper had ik ook weer gemaakt, door gewoon alles weer terug te poeren op z'n plaats plus een extra knoopje. en god knows how!- hij bleef het nog 5 dagen houden
Ik wilde ook stiekem verder lopen met 1 blote voet omdat ik me zo amuseer met het oppassen voor stekels in het zand. maar tja dat vond mijn gids niet zo chill. dus ben ik mokkend helaas verder op de kameel gegaan.

dag 5: ik was stiekem ene klein beetje jaloers geworden, omdat iedereen de vorige dag al zelfstandig op zijn kameel mocht rijden behalve ik. Maar vandaag was mijn grote dag :D YAHOO!! de reden had ik pas later door. toen mijn stoere vent (de kameel bedoel ik) een andere kleine kameel wilde vermoorden. tja.. door de hormonen zijn ze nou eenmaal iets minder aardig tegen elkaar :) gaan ze niet zo snel in de aanval. ze zijn net langzame dieselmotoren eerst een uur lang een potje brullen tegen elkaar. ;p
Maar het rijden ging goed. en ze zij echt heel leuk te besturen. dit moet je echt zelf meemaken. (soms lijkt het of hij luisterd. en 1 keer luisterde hij niet, maar dat was omdat we rechts af moesten slaan en dat wist hij gewoon nog van een vorige keer)

de6de dag: de dag van fossilen en van het verlengen: eigenlijk zou ik al naar huis gaan maar ja, ik wilde verlengen. Ik raakte namelijk nu pas net een beetje gewend aan dat wild kamperen met je dunne matje onder de blote sterren.
En ik was ook eindelijk niet meer bang voor slangen en schorpioenen. hoe?? geen idee. maar ik had inderdaad gewoon echt op 3 torren en 2 hagedissen en 5 vogels na geen dieren weten te zien. niet eens muggen.
iemand heeft wel nog een woestijnvos gehoord, maar ik sliep.

Deze dag kwam ik erachter hoe klein de wereld weer is. ik ken blijkbaar iemand uit Amsterdam een Teepe die dezelfde vakantie heeft gedaan (een oud deelneemster). terwijl echt weinig mensen deze trip boeken gezien de politieke situatie afgelopen 3 jaar. Hoe mijn organisator hier rond komt is ook echt een wonder.

Iig zijn we vandaag lekker op weg naar de volgende overnachting en daar zal water zijn om voor het eerst mee te kunnen douchen. Maar geloof het of niet ik zou zo 7 dagen nog door kunnen gaan zonder erg onfris te voelen. dat komt doordat je zweet gelijk verdampt en door het stof wordt je schoon gescrubt. de edele delen geef ik wel graag een douche her en der maar daar is ook voldoende water voor. kortom ik mistte geen luxe niks niet.

savond was de avond van de lachkick. misschien door doordat we eindelijk echt wisten te ontspannen. maar we hebben met z'n 3-en ontzettend lang lopen giebelen en lachen. lekker warm weggekropen onder dekkentjes wachtend op het avondeten. (dat voor ons werd gemaakt).

dag 7: we zien een groep van zo'n 30 ooievaaars heel laag overvliegen! WTF!

en we komen geheime drugs plantages tegen waar ik niks over mag schrijven ;p dus nu stiekem toch. daarna zijn we bij een oase met palmbomen en mooie bloemen.

En oja toen kwam de ramp: ongesteld zonder spullen in de woestijn. ik moest nog een hele dag. Ik stond op en voelde zo'n klein warm straaltje lopen en dacht: hé ik ben incontinent geworden...
Maar tja laat ik zeggen im heb geen rode kameel achtergelaten nog mezelf in een grot opgesloten. Ik heb vooral heel hard gebeden dat het weinig was en dat scheen te helpen. ook heb ik cretief gdaan met de papiertjes laten drogen om later te verbranden. iig het voelde lekker primitief en vond dat het best te doen was. 1 nadeel was dat de honden weer ongewonden hiervan worden. En het was al zo'n hormonale dieren bende ;p.

en oja oja. de dag ervoor zat ik tralalala leuk rond je wandelen op eigen houtje. en toen ik met zonsondergang terug wandelde naar het kamp komen er 2 dolle kamelen op me afgerend. gewoonlijk zitten hun voorpoten aan elkaar vastgebonden waardoor ze maar kleine stapjes kunnen maken en zo rondschuivelen (lees: naar elkaar toe schuivelen om te vechten, tot de honden de baasjes waarschuwen met hun geblaf die hen weer uit elkaar haald dit herhaals zich in slakken tempo af en toe) tot het donder wordt. maar blijkbaar was er 1 losgebroken en zat nu mijn grote achter een kleine aan (die wel vrij mag wandelen want die is niet zo hormonaal)
ik ben maar snel opzij gestapt. en ik zag daarna de 2 helpers in paniek ook ook voorbij stuiven. die hebben mijn kameel toch op zijn donder gegeven. nou ja het meest hylarische was dat we allemaal achteraf de aangevallen kameeltjes gingen troosten en aaiaen en dat de bedoeine man die woest op de kamelen was geweest, lag te mokken in een hoekje dat hij niet zoveel aandacht van de dames kreeg. (want zij begrijpen niks van die westerse overdreven dieren liefde) toen hij eindelijk wat aandacht kreeg was iedereen weer kalm en blij ;p. en werd er veel gelachen.

PS wist je dat kamelen eigenlijk wurgmelen zijn? in de bronsttijd gaan mannetje elkaar bevechten, door op elkaars nek te gaan zitten. zodat de ander dus stikt. Net wurgslangen/melen dus XD (ook life bijna gezien. heel cool. dat bronst gedrag. helaasvoor hen waren er geen vrouwtjes bij.

De volgende dag hebben de ook naast de kamelen een stuk over een hoogvlakte gelopen met stylee paadjes en prachtige weidse uitzichten. maar nog leuker was het vinden van natuurlijk gevormde sambaballen !!!!!!! (opgedroogde ronde vruchten met droge pitjes erin) . we hebben er wel 8 verzameld en hiermee een buikdans showtje gedaan (niet te veel want die mannen reageren wel erg snel ;p) en leuk muziek mee gemaakt. Ik heb er 4 in mn koffer gedaan en door het proppen en smijten met de tassen heeft helaas/gelukkig 1 de terugreis naar nl het overleefd XD.



Oja en denk je dat daar de reis eindigde nee> ik heb een taxii chauffeur meegemaakt die me niet alleen koekjes en water maar ook zijn badkamer thuis aanbood meegemaakt (tuurlijk afgewezen, maar je moet het maar meemaken zeg) . wat zeg je terug als iemand zegt.. als je wilt .. alleen als je wilt..kan je een douch nemen bij mij thuis? ? jep ik heb het gewoon straal genegeerd. al denk ik heus dat het bedoeld was om de gastvrijheid van de egyptenaar te demonstreren. maar srry dat gaat veels te ver.

Ik heb bedoeiine vrouwtjes elke dag aan een zakcentje geholpen en nog een dag gesnorkeld en op het strand gelegen. ook heb een hele kortje trip naar en touristische snorkelplek gemaakt. maar vertrok ook hals overkop. omdat ik daar spontaan ziek werd (ik had te veel koffie gedronke ;p ) en ook de sfeer maar op gefokt vond in vergelijking met de rust van de woestijn en het strand.en echt niet tot rust kwam. dus ik belde een taxi om me terug te brengen, en samen met de taxi chauffeur hebben we de hele terug reis luiskeels gezongen met de radio :) :P ik uit opluchting en hij omdat ik zong denk ik.

en toen ik de dag erop in amsterdam was dacht ik ook. wel chill hier zeg.hier kan ik gewoon over straat zonder aangezien te worden voor een zak geld ;p. en gewoon de winkels in zonder op mn hoede te zijn voor afdingen of hangende blikken. lang leven die vrijheden. maar tja ik heb ook hele leuke egyptische vrienden gemaakt op het strand en mis hun nu al. en toffe gesprekken gehad met vreemden.

toen er een vrouwtje op me af kwam om sjalen aan deze enige westerling te verkopen (ik was altijd de sjaak daar op het strand, maar nooit waren ze echt opdringerig) maakte ze grapjes over een paar sjalen omdat ze lijken op terroristen sjalen. Ze deed hem om haar hoofd en ging plots rare strijdkreten slaken. Iedereen om me heen moest heel hard lachen. en toen ze haar vertaalde voor me. was ik ook super blij met deze openlijke comedy show. mevrouw de terrorist..

Heel leuk om te merken dat ondanks de dikke armoede en slechtte omstandigheden deze dames ze zo vrolijk lief en aardig naar me waren.


er is daar waar ik was een hippy camping genaamd dayra camp. (
met hele toffe mensen uit cairo met een zeer moderne mentaliteit; grenzendaan Amsterdammers zelfs! Ik hoop nog een keer daarheen terug te kunnen. of naar een ander plek, maar dan wel in het lichaam en keldij van een egyptenaar zodat ik in alle vrijheid rond lopen kan ;p.

en egyptenaaren zijn zo ontzettend gastvrij. maar daardoor zijn ze ook niet echt te lezen. (als je snapt wat ik bedoel)
dat is nog een puzzel voor een anderen keer :)
In daten had ik zowieso geen trek. leek me ook veel te ingewikkeld met egyptenaren (ik betrap me zelf hier nu op een stom mummy grapje ;p) ..en anders had ik wel een meer spaans-achtige vakantie genomen als ik daar op uit was. toch ergens wel jammer die cultuur verschillen. zelfs flirten leek een ramp. ik bedoel ik hoef weinig te doen. maar de mannen zijn ook best lomp dierect en praten (niet zo bedoeld) in gebiedende weijs ; zit, lig kom hier! enz... enz dat helpt nou niet echt moet ik zeggen. ^^
das jammer guys..:)


KAMELEN FEITJES:

PS wist je dat een kameel maar 2 zweetklieren heeft in zijn nek.
en haast geen spieren in zijn lange poten heeft omdat die kunnen smelten in de zomer.
en dat hun bloedcellen anders van vorm zijn zodat hij ondanks lichaamlijke uitdroging (water te kort) het bloed goed blijft stromen.


IK SPRAK tegen een steen. en hij sprak terug
leuker kan het niet worden. sinaii woestijn. aanrader


ik heb me gehecht aan de meest rare dingen daar:
- het terras van Marian (de ijsjes verkoopster) het was zo prachtig rustgeven versierd met wit aardewerken stenen.
- aan de roestige blikjes, achtergelaten, in het zand. Ik heb er1 meegenomen om een hippe handtas van te maken :D
- aan de rieten huisjes op de strandcampings. en dan met name aan het riet.
-aan het geluid van de wind door dat riet
- aan de kleur geel
- aan de strakke zonsondergangen
- aan het ritme van mij en het opstaan samen met de zon
- aan mijn slippers die echt tot op het laatste naadje het gehouden hebben (wonderlijk). ik heb ze ook niet weggooid. kon het niet over mn hart verkrijgen
- aan het opzadelen van de kamelen met mohammed (helper)
- aan het luchtbedje en men zwarte tas als beschermer tegen wind/kou snachts
- aan mn witte moeilijk aangaande aansteker (die me bijna blaren heeft bezorgd en altijd trouw op zak was mocht ik moeten plassen ofzo.

dankbaar:
-voor het gelach van liesbethe, en het mee lachen met mijn domme opmerkingen.
- voor de opgewektheid van helene en haar lust voor zingen en muziek, die we deelde.
- voor de goede zorgen van Angie en de helpers: Mohammed, Rasheed en Salah.
EN DE KAMELEN NATUURLIJK XD!!!

- en voor mijn goede verstand- warme hart- mijn warme familie en vrienden- en de warmte van alle anderen. die me er echt soms ff doorheen sleepte. want het was niet niks zo'n wild vreemd land en de verlatenheid ervan met zon drukke avontuurlijke rustloze geest als ik erin.
bedankt daarom nog Arafat en Salaam voor hoffelijkheid tegnover hun gasten op mijn eerste camping/verblijf.
Misschien wil ik nog een keer terug met een ruim de woestijn op actie. gezien er best wat plastic opgeruimd kan worden op sommige plekjes.
en ze hebben daar ook een kamelen opvang farm voor wie een donaties wil doen. >>
http://feel-the-desert.com/kamelen.html

en dankbaar voor het herherhervinden van mn humor en nongalante optimisme/luchtigheid en praktische intiatiefvolle power aanpaks in lastige situaties. die optimistische/luchtige/humor/vrolijke ik ga ik nu nog meer laten groeien (hij is al meer gegroeid in de woestijn daarom en ook ga ik hem nog beter ga beschermen om te behouden ;p. want ik merkte soms raak ik hem te snel kwijt/door een klein dingetjes al. En dat is onnodig :)
als voorbeeld: ik ging gebukt onder veel/snel zelfverwijt en bijvoorbeeld milieu problemen maakte me moedeloos, vervolgens naar gevoel van machteloos of verdriet en daarna zelfverwijt/onaardig. ipv actief of zonder zelfverwijt erover nadenken en weten dat ik er nu geen tijd voor heb. gedachten die ik mezelf niet of wel toestond. nu durf ik veel meer een probleem aan te kijken en er optimistisch over te denken ipv een vecht of vlucht reactie te doen. voorbij het nare kijken ;) ik wil nu iets doen voor het mileu of anderen als ik kan en tijd heb en t plezier en voldoening geeft. heel belangrijk! lief zijn voor jezelf. en het beste/alles eruit halen. t goede.

en oja ik en Liesbeth hebben het gehad over het ego. en ik weet zeker dat ie krimpt als ik dit optimistisme train.( want soms is mn ego bezig als een vecht/vlucht reactie) zowel over de toekomst van de aarde als mijn eigen :P Ik sta er dankzij deze trip er een stuk beter in. niet dat het slecht was met me. maar toch ... ik ben gegroeid. ;p///

kortom het heeft me veel goed gedaan de woestijn :)

en in een land waar je de gebruiken niet kent of niet eigen bent is het naar mijn meining toch handiger en fijner gevoel als vrouw zijnde, om met z'n 2 en te reizen.
en ondanks dat ik weinig van de omgangsvormen snapte... verliep alles in 1 woord: prima.

voor meer details : want ik vlieg er soms over hele toffe stukjes heen heen, vraag me zelf maar ^^


Samengevat, was het één grote hormonale bende met veel tussen avontuurtjes en genoeg tijd om rond te slenteren. echt lente met zand.